Türk kahvesi - Kahvenin Gizemi

(Altyazı: Bing image creator tarafından oluşturulan resim. Türk kahvesi ve ardında görülen dağlar)

Kahvenin Gizemi

Gecenin en uç kısmında, zifiri bir karanlık sarmıştı her yanı. Etrafıma bakınmaya çalışsam da hiç bir şey görmüyordum. Sanki hiç aydınlık yokmuşcasına ve olmayacakmışcasına hisler kaplıyordu gönlümü.

Evhamların kalbi karartması da cabasıydı. Yeterince karanlık olan gönül hanesine bu karanlık da eklenince iyiden iyiye karanlığı benimsemiş ve kabullenişin emarelerini hissetmeye başlamıştım.

Sessizliğin içindeki o buğulu uğultu her yanı sarmış ve tam da karanlığın ahengini almış gibiydi. Simsiyah bir maddeden üretilen çaydanlığın kulpu bile bu atmosferden daha aydınlık görünüyordu.

Bir taraftan da sanki karanlık kendi lisanında bir şeyler konuşuyordu.

Karanlık, belki de aydınlığın varoluş sebebini oluşturuyordu. Belkide aydınlık karanlığa muhtaçtı. Belki de aydınlığın sesi de karanlıkta gizliydi.

Bilmiyorum; böyle düşünceler uçuşuyordu aklımda. Halihazırda düşünceler de karanlığın etkisinde olabilirdi.

Veya bu düşünceler karanlığın içindeki aydınlığın sesiydi.

Uyumak ta istemiyordum, uyanmak ta.. 

Uğultular arasında soğuyan çaydanlığın dibinde taşlaşmış olan kireçlerin de soğumasıyla oluşan çıtırtı seslerini duydum.

Ocağa doğru yürüyerek ocak üstünde duran dibi kireçten taşlaşmış çaydanlığı indirdim. Sessizliğin ahengini ve karanlığın uğultusunu bozmamak adına gayet sessizce hareket ediyordum.

Demekki sessizliğin uğultusunda adı konulmamış bir çekicilik vardı. Aksi halde bu ahengi bozmamak isteği içimde kabullenilmiş bir gerçek gibi durmazdı.

Az ilerde, geceyi ve sessizliği çağrıştıran bakır kahve cezvesi gözüme çarptı. İçi boş ve temiz olmasına rağmen sanki kahve kokusu sinmişti kalaylı bakırına.

Belkide sadece hatıraların kahve cezvesine yüklediği bir anlamdı bu. Sadece bir algı idi belki.

Her ne olursa olsun, sanki kahvenin kokusu karanlığın ve sessizliğin uğultusunu dindirecek ve aydınlığın o hasret ve kavuşma umudunu çağrıştıran hazin ve tatlı sesine dönüşecek gibi hissediyordum.

Bazen hisler, gerçek olmasa bile gerçekten öteye ulaşabilen bir duyguya dönüşür. Eğer gerçeğin bir ötesi var ise bu da hisler sayesinde ulaşılabilecek bir yola sahiptir.

Belkide sadece algının insanı kandırmasından ve kandırmanın istekli ve bilinçli olmasından öte bir şey değildir.

Neyse..

Gecenin ve karanlığın uğultusunu bozmadan ve kahve cezvesini saran bu gerçek ötesi manalara dokunmadan ve hatta bu anlamların yüklenmesi nedeniyle ağırlaşan cezveyi alarak karanlık gibi acı bir Türk kahvesi yapmaya karar verdim.

Bir tutam kahve, bir tutam karanlık, bir tutam sessizlik attım içine. Bir tutam da gerçek ötesi o tatlı ve huzurlu hisler, anılar, hatıralar, umutlar...

Kahve ilk başta acılık hissi bırakıyordu damağımda; sonra ise tamamen gerçeğin ötesindeki o tarifsiz hislerle dolduruyordu tüm benliğimi.

Kahve deyip geçmeyin, her kahve kahve değildir. Kahve, tat alma duyularının değil, hislerin tadına ulaşabildiği ve gerçeğin ötesindeki bilinmezliği doyuran bir şeydir.

2022 Müslüm Savun